Re: [Nettime-nl] VP, V2, P2P, RMA, N5M, ECB...

[Erik van Heeswijk <erik@focus-in.nl>]

Beste Nettime mensen,

Even een wat late reactie op de discussie over de Platforms en
ontwikkelingsorganisaties. Ik heb de discussie nu weer even opgepakt.
Vlak na het typen van dat mailtje kwam er letterlijk rook en vuur uit
mijn computer en was ik een paar dagen verder, ik weet echter niet welke
conclusie ik daaruit nu moet trekken.

Allereerst dank ik Marleen voor de korte uitleg die zij geeft over de
afkortingen waar ik weinig van begreep. Ik heb zelden uit de hoek van de
culturele en maatschappelijke instellingen een zo beheerste, wijze en
geinteresseerde reactie op kritiek gelezen. Hulde! Tevens geeft ze
ruiterlijk toe dat instellingen die zich op de nieuwe media richten
beter en actueler moeten kunnen aangeven waar ze zich mee bezig zijn. 

Haar defensieve punt is ook duidelijk. Ieder genoemd platform heeft zijn
functie en specialisme, alleen zijn ze niet zo sterk bezig met het
communiceren naar buiten toe. Ik ben in het geheel geen cynisch mens,
dus dat wil ik best geloven. Maar kan iedere organisatie echt in een
aantal zinnen aangeven wat het in de afgelopen jaren bereikt heeft? Als
de overheid geadviseerd is, wat waren die adviezen dan, en welk effect
heeft dat gesorteerd? Ik zie graag in begrijpelijke taal welk nut de
nieuwe media van deze instituten hebben gehad. 

Een voorbeeld dat me aan het hart gaat: V2 richt zich blijkbaar op
kunstenaars met een instabiele media achtergrond (ik ben niet zeker of
ik helemaal begrijp wat dat betekent), maar waarom zijn er zo
verschrikkelijk weinig Nederlandse webkunstenaars? En wat heeft V2
gedaan om dat gebied te stimuleren? Zijn de kunstenaars hopeloos, of het
instituut? Welke kennis is er opgedaan? Zijn er cursussen gegeven,
faciliteiten ter beschikking gesteld, congressen en experimenten
gefinancierd? En welke kunstenaars hebben daarvan geprofiteerd? En waar
kunnen we dat zien? Dat is een oprechte nieuwsgierigheid die allerminst
wordt bevredigd door de communicatie van het instituut zelf. 

Richard Reekers kiest een wat andere invalshoek. Hij zegt dat ik een van
de weinige ben die zijn mening wel eens onbetaald wil spuien, een
vriendelijk misverstand, waarvoor dank. Daaraan koppelt hij inderdaad
het idee van de subsidiepotjes-jaloezie (b.o.b) die ik of anderen zou
bezitten. Allereerst is mijn relatie met de overheid een zeer warme, en
ik ben er zeker voor dat er geld wordt uitgetrokken voor projecten op
het gebied van nieuwe media en kunst. Geen enkele vorm van jaloezie
aanwezig, geen enkel probleem. Ik vrees er alleen voor dat de zaken
waaraan het geld nu wordt besteed, een weinig concrete uitwerking
hebben. Tenminste, ik heb (nog) geen geweldig en innovatief nieuwe media
project kunnen ontwaren, dat de resultante was van dat oerwoud aan
instituten en platforms (of de pluriformiteit in die sector goed of
slecht uitpakt kan ik moeilijk beoordelen). En daarom begrijp ik de
volgende zin van Reekers ook niet helemaal:

> Loop ze stuk voor stuk allemaal eens na, projecten n organisaties, en je zal zien dat ze allemaal "recht van bestaan" hebben, in het subsidielandschap van de landelijke en locale overheden. Ze hebben betekenis voor (zelfbetaalde) initiatieven die er in navolging komen. (mediagebruik, technologieen, voorbeeldfuncties whatever)

Het woordje 'whatever' zegt het op een Freudiaanse manier waarschijnlijk
helemaal. Ik wil niet weten of ze recht van bestaan hebben in het
subsidielandschap of wat vaag gesproken de betekenis in mediagebruik,
technologie en voorbeeldfunctie is. Daar neem ik geen genoegen mee. Ik
wil weten welke fenomenale conclusies er getrokken zijn, welke prachtige
projecten een steuntje in de rug hebben ontvangen en welke briljante
Nederlandse webkunstenaars zijn werk niet zonder hen had kunnen doen.
Concreet! En mijn klacht is simpelweg dat ik geen enkele manier heb om
dat vast te stellen. En de sites van de instituten helpen me ook niet
veel verder.

> Als Yoyo/b.o.b en Van Heeswijk er wat op aan te merken hebben, moeten ze weten waar ze over praten. Of althans dat in deze e-discussie naar voren laten komen. Schoppen kunnen we allemaal, maar VERANTWOORD geweldgebruik blijft vaak achterwege. En niet alleen op Nettime :-( maar dat terzijde.

Beste Richard, goedbedoelde en constructief bedoelde kritiek wordt soms
al te gemakkelijk als schoppen afgedaan. En ik was me al in het geheel
niet bewust van mijn onverantwoordelijkheid... En ik hoef helemaal niet
te weten waarover ik praat, dat is nu juist het probleem. Ik kan geen
enkele manier vinden mijn onwetendheid op een redelijke manier te
verhelpen. De genoemde instituten dienen toch in staat te zijn de
successen van hun werk in begrijpelijke taal uit te leggen? Gewoon
simpel, een verhaaltje en een linkje op de site. Dat lijkt me an sich
geen onredelijk verzoek, maar daar wordt vaak bij 'gerenomeerde
instellingen (hoe zijn ze eigenlijk gerenommeerd geworden, dan?)' en hun
aanhangers wat anders over gedacht. Vandaar het tussenschrift bij mijn
naam 'ik weet niet of ik dat wel mag vragen'. Dat was nou wel cynisme. 

> Reekers: Helemaal mooi zou een alternatief zijn; om daarmee te komen. Dat zie ik hier ook veel en veel te weinig. Criticasters genoeg, maar bouwen ho maar. Dames en heren, neem uzelve toch niet zo serieus. Het is toch altijd anders dan u denkt. Maar allah, who cares nowadays.

Het zal wel aan mij serieuze en onconstructieve aard liggen, maar waarom
zou ik een alternatief moeten geven als alles volgens jou bestaansrecht
heeft en in orde is? Maar uiteraard heb je helemaal gelijk, en wil ik
best een kleine poging wagen naar aanleiding van het volgende: 

> Reekers: 'Op jouw vraag of ze nu eens inzichtelijk kunnen maken of die
overheidsubsidies werkelijk nut hebben of niet, kan ik daarom maar 1
ding
bedenken: verenig jezelf als betrokken internet- en/of ASP-ondernemers,
en
draai met deze mallemolen mee. Wijs een paar vleesgeworden netwerkers
aan
met kennis van branche en overheid, die je kunt vertrouwen (!), en laat
ze
erin los. Grote kans dat de overheid de helft van hun salaris bijpast.'

Nou wordt ie helemaal mooi! Een geinteresseerde vraag naar nieuwe
cultuurplatforms wordt afgedaan met het verzoek om er eens een paar jaar
in te gaan zitten netwerken en subsidie af te snoepen. Dat is ongeveer
hetzelfde als dat je een kunstenaar naar de relevantie van zijn werk
vraagt, hij antwoord dat je maar eens een paar jaar met je slaapzak in
zijn atelier moet gaan liggen voor kost en inwoning. En verder de mond
moet houden.

Wat er zou moeten gebeuren is dat de platforms naar de gebruikers toe
gaan en niet andersom. Waarom wordt bijvoorbeeld drukke sites en goede
internetbedrijven nooit eens seieus gevraagd of ze een mooie
maatschappelijk relevante site willen helpen door er prominent een link
naar op te nemen? Of hen kennis en faciliteiten te schenken. Zijn dat
zulke vreemde ideeen? De 'instituten der afkortingen' moeten bovendien
beter op hun site aangeven wat ze doen en waarom (en niet in
onbegrijpelijk, pretentieus en niet te volgen subsidietaal of overhip
Engels). Bovendien moeten ze meer betrokken zijn bij projecten die al op
het net bestaan en die meteen iets concreets en leuks opleveren. Ik heb
in al die jaren een chattheatervoorstelling, een Hoogerbrugge,
publicaties over privacy (bv Netkwesties), allerlei soorten grappige
experimenten met streaming media en nog veel meer gezien, maar in de
meeste gevallen was er geen instituut te bekennen die het wil steunen of
uitbreiden.

Dan mag ik me toch gewoon eens geinteresseerd op de deur kloppen, en
vragen waar men mee bezig is? Voor de goede orde, ik heb nooit
uitgesloten dat ik er helemaal naast zit, en dat er honderden projecten
zijn die de moeite waard zijn. Ze weten het dan alleen aardig voor
zichzelf te houden.

groetjes
Erik van Heeswijk
______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).