kees/ventana on Sun, 30 Mar 1997 15:35:12 +0200 (MET DST)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

Re: nettime-nl: Castor & internet


"Eveline Lubbers" <evel@xs4all.nl> writes:

> NRC-Handelsblad gaf gister een samenvatting van wat
> Der Spiegel schreef over verzet tegen Castor-transporten.
> Naast de lesbische boerinnen en de Madonna fanclub tegen 
> kerntransporten, deze interessante passage:
> 
> 'Nieuw is de rol die Internet in het moderne actievoeren speelt. 
> Blokkerende actievoerders en politiewoordvoerders blijken 
> journalisten van uur tot uur met een stortvloed aan feiten en 
> standpunten te belagen, en zij worden ondersteund door thuis gebleven 
> sympathisanten. Kenmerkend voor deze laatste groep is volgens der 
> Spiegel hun grote creativiteit: vormen demonstranten op straat een 
> anonieme massa van gelijkgezinden, een 'demonstratie in cyberspace' 
> is een uiting van individualtisten die, ondergehinderd door 
> helikopters en waterkanonnen, een opvallende mening willen geven.'
> 
> eveline lubbers

Los van dat je nooit zo moet geloven wat Der Spiegel schrijft, snap ik
het nog steeds niet echt, dat politiek-tactische gebruik van Internet. Kan
iemand uitleggen in hoeverre het - in bij voorbeeld het betreffende geval - iets uitmaakt dat er nog meer
informatie en meningen door het net geperst wordt? En hebben die
journalisten niet gewoon een delete-knop, zoals ik (c.q. het op dat
moment veel te druk om al die e-post te lezen)?
Ik zit er vooral mee omdat ik met een dubbele agenda en een idem knoop
in m'n maag in dat Gorleben, waar het hier over gaat, zat (nee niet
geweldloos blokkerend op straat om me vrijwillig te laten doodslaan). Volgens die
Spiegel, die zo enthousiast is over die internet-activisten, vormden wij
daar een "anonieme massa" en is het veel hipper om als "individualist en
ongehinderd door helikopters en waterkanonnen een opvallende mening te
geven" met internet. Het bijzondere aan Gorleben en andere geslaagde
acties, is juist dat mensen zich niet beperken tot het geven van een
mening, maar ook wat doen met hun mening. Ze hadden allemaal bedacht dat dat
atoomafval tegengehouden moest worden en waren bereid om daarvoor lijf
en leden in de waagschaal te stellen en 's nachts te bevriezen in de
slaapzak.

Der Spiegel - met z'n hardnekkige voorliefde voor Ruehe und Ordnung -
zou het volgens mij geweldig vinden als voortaan iedereen zich zou beperken tot het
zenden van wat mailtjes en doorsturen van files vanachter de Personal Computer. Waarom krijg ik
toch altijd weer als ik die verhalen lees over de radicale politieke mogelijkheden van
internet, het benauwde gevoel dat er straks niemand meer echt z'n kont
tegen de krib gooit?

Als hoogste bewijs van internet-activisme wordt de laatste tijd de
Anti Mc-donalds-web-pagina en info-dienst gegeven. Ziet er fantastisch
uit, overdaad aan info, maar ik zie geen
enkel politiek effekt in Nederland. Volgens mij doet niemand wat tegen
McDonalds, terwijl een paar jaar geleden, toen de informatie nog gewoon
op een stenciltje stond, toch regelmatig zo'n eettent bestookt werd.
Het was ook duidelijk te zien aan de - zeer informatieve, daar gaat het niet om - webpagina van de
castortegenstanders. De afdeling voor meningen en discussie werd vooral
benut door mensen die kwamen melden dat ze welliswaar solidair en
hartstikke tegen waren, maar om wat voor reden dan ook niet lijfelijk
aanwezig vermochten te zijn. Internet als bliksemafleider, die je het
gevoel geeft (maar ook alleen dat) dat je toch meedoet?

Wat ons brengt tot het tweede deel van de agenda. Terwijl bij Gorleben,
vier uur rijden van de Nederlandse grens, een wonderbaarlijk stukkie politieke
strijd werd geleverd, was er in Nederland volstrekte windstilte. Geen
hond die er wat mee deed. Wel veel deskundigen in praatprogramma's op
radio en tv die hun mening mochten debiteren. Ik kreeg last van opdringerige flash-backs naar de tijd dat we in Nederland
basisdemocratisch kampeerden en met bussenvol naar Kalker (Brockdorf/
Wackersdorf) gingen,
besefte hoe lang dat geleden is, en dat er niets van overgebleven is.
Zweet breekt je uit als je de opstandige boeren van Gorleben vergelijkt
met die aartsconservatieve "anonieme massa" in Dodewaard en Borssele. Temidden van de revolutie
in Gorleben kon je om je heen zien wat daar doorgegaan is, en in
Nederland in deskundige gematigdheid en praatprogramma's gesmoord:
tentenkampen, autonome T-shirt-drukkerijen, honderden auto's met wilde
stickers en basisdemocratisch overleggen. Back to the future. Je moet er
wel voor door een weiland lopen en koffie drinken uit de ongewassen mok
van je voorganger. En met internet heeft het allemaal niets te maken,
want op dat gebied lopen die duitsers een beetje achter.

Internet is politieke smetvrees, de infrastructuur van de Brave New
World waarin ze je van straat schieten als je die gebruikt voor iets
anders dan verkeer.
Zolang op Internet niet tenminste een vage geur van traangas te ruiken
is, geloof ik niet dat het enige rol van betekenis speelt in de
politieke strijd. Tot die tijd is internetten iets dat je doet als je
niets beters te doen hebt.
(Kees Stad)
--
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder
* toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist
* over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de
* tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact:
* nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.