Nictoglobe on Sat, 28 Jan 2012 11:30:18 +0100 (CET)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] Review: Ronald Ophuis "Painful Painting", De Balie Amsterdam


Ronald Ophuis "Painful Painting"

(image skipped)

De gehanteerde titel beschrijft zowel Ophuis' vermogen als schilder als de ongemakkelijkheid die de kijker ondergaat bij het bekijken van zijn grote ingekleurde -van een shockerende banale directheid getuigende- tekeningen

Hoe vervreemd en schoffeer ik het publiek dat deze taferelen ondergaat en is dit dan een poging om dat te verbeelden?

Wat wordt hier uitgelegd, geduid en bovenal waar is de schilderkunstige benadering?

Plaatjes tekenen en inkleuren maakt nog geen 'beeldende' kunst, daarvoor dienen zowel het gekozen onderwerp als de aangewende techniek een wederzijdse relatie aan te gaan. Een relatie die de beschouwer een (her)nieuw(d) inzicht oplevert over het afgebeeldene. Aan beide voorwaarden wordt echter niet voldaan wat resulteert in nare, relbewuste beelden die we liever zo snel mogelijk vergeten

Dat wat onnoembaar en onnavoelbaar is, is bijzonder moeilijk om 'integer' te duiden zonder in een 'mislukte' maar 'goedbedoelde' poging te verzanden. Ergelijk wordt het wanneer de pogingen als op zichzelf staande werken worden gepresenteerd en waarvan daarenboven geen 'goede' bedoeling te ontdekken valt

(image skipped)

Francis Goya , Disasters of war, 1815

Ronald Ophuis doet er goed aan onderzoek te doen zowel kunst-historisch als aan de hand van gesprekken met slachtoffers. Misschien dat hij er dan achter komt dat zijn onderwerpkeuze en navenante behandeling een zeer vieze smaak achterlaat en dat zijn afstotende fantasieen exclusief zijn eigen verbeeldingsdomein toebehoren en geen relatie aan gaan met een mogelijk en wenselijk gedeeld gevoel of collectieve ervaring, buiten de al eerder genoemde voorspelbare gevoelens van walging en afkeer.

(image skipped)

Otto Dix "Wounded Soldier", 1916

Hij zal er eveneens goed aan doen eens een kijkje over de grens te nemen waar kunstenaars als Georg Grosz en Otto Dix en - verder weg zowel in plaats als in tijd - Francis Goya verwante onderwerpen op een acceptabeler manier hebben benaderd en waarvan de resultaten dan ook hun tijd overleven en zowel voor de 'slachtoffers' als voor de 'daders' een zinnigere ervaring opleveren dan afkeer en walging,

(image skipped)

Georg Grosz "Der Held", 1921

Niet in het bezit van enig 'menselijk' inzicht over het door hem behandelde onderwerp noch over voldoende schilderkunstige vaardigheden om dat gebrek -eventueel- te verhullen, kan hij zijn 'pogingen' beter voor zichzelf te houden of ziet hij zijn kans schoon, om onder de hoede van het op 'Saskia en Jeroen' gerichte programmeringsbeleid van Cultureel Politiek Centrum (sic.) de Balie, in de smaak te vallen bij het cultuurbeleid van Bruin I

Voor het volledige met afbeeldingen voorziene artikel zie:

http://nictoglobe.com/reviews



-- Andreas Maria Jacobs

Nictoglobe: Journal of Transmedial Arts & Acts, Volume 20, Issue 1, Winter 2012

http://nictoglobe.com


Sent from my eXtended BodY
______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).