Patrice Riemens on Sun, 29 Sep 2002 09:26:01 +0200 (CEST)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] Toni Negri over Italie en over Links...


Toni Negri, auteur tezamen met Michael Hardt van het spraakmakende boek
"Empire" (*) heeft net een herinnering over zijn laatste twintig jaren in
het Frans doen verschrijnen: "Du Retour". Dit is een fragment uit een
interview dat stond in het weekblad 'Le Nouvel Observateur' van 19
september 2002.
(bwo de Multides-info lijst)
----------------------------------------------------------------------

(Negri heeft net gezegd dat in Italië, alleen het 'mondialiserend Rechts' 
hun boek (E) heeft begrepen en gunstig heeft ontvangen)

N.O.  Is dat zo? Niet echt een goed teken voor een boek dat tot doel heeft 
de structuren van het mondialiserende kapitalisme bloot te leggen…

T.Negri  Ja, maar in Italië ligt het echte probleem niet bij Rechts! Wij 
zitten opgescheept met een fascistisch, (economisch) liberaal Rechts die 
de "mazzel" heeft gehad in ene Berlusconi een charismatische bindmiddel te 
hebben gevonden, waarmee het zich kan bedienen van een heel 
gesofisticeerde media-apparaat, en dat is dat. 
Het echte Italiaanse drama, van heel Europa trouwens, is Links. Links is 
verward, geloofd alleen maar in de staat, is van nature bureaucratisch, 
heeft niets gesnapt van de mondialisering, van de nieuwe en ongehoorde 
sociale krachtverhoudingen die daardoor ontstaan zijn, en van de radicale 
omwenteling die op het gebied van de arbeid plaats heeft gevonden. Het 
oude industriële kapitalisme is dood. De 'werkende klasse' is passé. Links 
heeft hieruit de conclusie getrokken dat het zich maar op de middenklasse 
moest concentreren. Wel, laat het dat maar vooral doen, en het zal steeds 
verder inzakken. In Italië zal ze binnenkort nog maar 10% van de stemmen 
vertegenwoordigen. Het is tijd om wakker te worden, niet? De nieuwe 
uitgestotenen, de menigte van de tijdelijke baantjes, allen die zich 
willen verenigen om te strijden tegen de voortdurende verkwanseling van de 
"commons" door het postmoderne kapitalisme, ziedaar wat Links urgent als 
de kern van zijn economisch programma moet vaststellen.

N.O.  De 'anti-globalisten' hebben U uitverkoren tot een van hun 
'denkmeesters'. En toch beweert U dat terugkomen op de mondialisering 
ondenkbaar is… 

T.Negri  Klopt, ik ben absoluut geen "No-global". Het wezen van de 
natiestaat heeft het nu echt afgedaan, en alle tegen strategieën die 
gebaseerd zijn op het verdedigen en instaand houden van het 'lokale' zijn 
hopeloos achterhaald. Zelfs de Verenigde Staten zijn verstrikt in het 
"Empire", die de politieke uitdrukking is van de globale markt, reden 
waarvoor het anti-Amerikanisme doel mist. 
Dit zijnde gezegd zijn de zaken sinds Genua wel een stuk duidelijker op 
geworden. De zg anti-mondialisten zijn in de praktijk volledig 
gemondialiseerd, en als de analyses die wij in "Empire" hebben uitgedacht 
aantrekkingkracht op hen uitoefenen, dan is het omdat zij de lijnen 
aangeven van een nieuwe politiek van de 'multitude' op het mondiaal 
niveau. 300.000 demonstranten die in Genua aanwezig waren hebben echt een 
nieuwe tijdperk ingeluid.  In Italië bestond de linkerzijde van Links niet 
meer sinds de jaren 70: de repressie was ongemeen hard geweest.

N.O. Maar sinds de 11 september lijkt het wel of U minder optimistisch 
bent, U bent bang dat wij een "byzantijnse fase" van het 'Empire' binnen 
zijn getreden - wat bedoelt U?

T.Negri  De gevolgtrekking die de Amerikaanse regering uit 11 september 
heeft gemaakt is inderdaad "byzantijns": oorlog voeren als de legitimering 
van 'Empire'. Aanhoudende paniek en een permanente uitzonderingstoestand 
zijn ideale chantage middelen om de hele planeet te onderwerpen aan een 
volstrekt corrupt kapitalistisch systeem, culminerend in een castratie van 
het menselijke soort, een vernietiging van elk verlangen om de zaken te 
veranderen, een compleet afslijten van het leven zelf. Mocht de Bush kliek 
erin slagen haar logica op te leggen, dan zal dat een breuk betekenen in 
de ontwikkeling van een wereldwijde democratische basis die aan het 
ontstaan is, en het zal de onmogelijkheid inluiden voor de macht om zich 
te dialectisch te verstaan met de sociale werkelijkheid. Maar ik geloof 
niet in de onvermijdelijkheid van het ergste. Ik vertrouw op een groot 
Amerikaans wakker worden, ik wil nog geloven in de "American Dream". Er 
zijn in de VS nog vele ware, eerlijke, principiële en vastberaden 
democraten, wij moeten in hun kansen geloven. Wij moeten vertrouwen op de 
mogelijkheid van een revolutie in de Verenigde Staten.

N.O. De balans van de jaren 60 (litt '1968') die U in uw boek opmaakt is 
opmerkelijk positief. U hebt het in het bijzonder over de belofte van een 
"maatschappij zonder angst" dat voortaan 'op de lijven' geschreven is. Je 
hoort zelden zulke taal in Frankrijk, waar spijt en afwijzing aan de orde 
van de dag zijn…

T.Negri  Het grote verschil tussen Frankrijk en Italië is dat mei 1968 
daar bijna tien jaar geduurd heeft. Ik heb dat tijdperk beleefd in de 
regio Venetië en in Milaan, ik was uit linkse partijen gestapt om te 
werken aan de reorganisatie van de arbeidersklasse in de fabrieken. Zoiets 
mee te maken als de "bevrijde wijken" in Milaan, die helemaal zelfbestuurd 
waren, dat vergeet je nooit. Wie zoiets ooit heeft ervaren, die weet wat 
echte beleefde vrijheid is, en de weerstand van tegenwoordig tegen de 
voortschrijdende vermarkting van de wereld kan uit die herinnering 
krachten putten. De tijden zijn afschuwelijk, maar ook zwanger van 
beloftes. In tegenstelling tot de heersende, clichématige opinie wil ik 
beweren dat de mensen nu juist veel meer communistisch zijn dan voorheen. 
De minste en geringste arbeid  doet tegenwoordig een beroep op een waaier 
aan collectieve kennis en op allerlei netwerken. Doordat het de 
'multitude' de gelegenheid biedt om aan de nationale beperkende kaders te 
ontsnappen en een algemene 'hybridiserende' identiteit aan te nemen, is 
'Empire' hard op weg de beloftes waar te maken die wij in de jaren 70 
maakten maar niet konden inlossen. Dat is het paradox.

(...…)    
--------------------------
(*) Recente (NL) recensie: 
http://globalinfo.nl/article/articleview/38/1/1/

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (grootveld@nrc.nl).